روز معلم فقط به بعضی ها مبارک!
(این یادداشت برای معلم ها مناسب نیست!)
با احترام فراوان به همه ی معلم های عزیزی که هیچ احترامی برای علایق، گرایش ها، روحیات و انسانیت ما قائل نبودند و صرفا به علت "باهوش" بودن و نمرات بالا، با تمام توان و زورشان ما را به سمت رشته ریاضی فیزیک و "مهندس" شدن هل می دادند، و رتبه دو رقمی کنکور را بزرگ تر و واضح تر از شخصیت ما می دیدند، روز معلم مبارک باشد بر همان تک و توک معلمانی که اعتقاد داشتند تا علاقه نباشد پیشرفتی هم نیست.
یک فرشته ی مهربان هم بود که ریاضی را شیرین تر از قند درس می داد. سید داوود یزدانیان - که بعد ها به حسینی تغییر نام داد - یکی از همین معدود معلم های دوست داشتنی زندگی من بود.
آقای هنرمندیان هم عنوان کاریزماتیک ترین معلم را به خودشان اختصاص می دهند!
و همه ی فرشته هایی که در ذهن ندارمشان ولی تاثیر لطف و محبت و تلاششان ماندنی خواهد بود.
راستی چرا هیچکدام از ما معلم اول ابتدایی مان را فراموش نمی کنیم؟
آقای زارعان مهربان و عزیزم مهر شما پس از گذشت ٢٤ سال همچنان در قلب کوچکم سوسو می زند!
هم چنین ممنونم از همه ی کسانی که آجری بر ساختمان دانش و دانسته های من افزوده اند.
پ.ن: انیمیشن فوق در پی یک جستجوی گوگلی بدست امد. متاسفانه سازنده اش را نتوانستم یافتن!
